Beschrijving

Als het ging om de geschiedenis van het Derde Rijk woedde er lange tijd een strijd tussen zogenoemde ‘intentionalisten’ en ‘structuralisten’. De eersten lieten hun verklaringen beginnen en eindigen bij Hitler, terwijl de tweede groep niet ontkende dat de Führer belangrijk was geweest, maar er tegelijk op wezen dat juist de structurele kenmerken van het Derde Rijk waren geweest die hadden geleid tot een ‘cumulatieve radicalisering’, die weer resulteerde in de grootschalige moord op de joden. Kershaw had enkele belangrijke structuralistische studies op zijn naam staan toen hij deze monumentale biografie schreef, waarin hij beide opvattingen tot een opmerkelijke synthese wist te brengen. Hitler was een luie dictator die slechts grote lijnen uitzette en veel overliet aan zijn aanhangers, die zich uitsloofden om het hem naar de zin te maken.