Beschrijving

Er zijn goede redenen om te stellen dat Huizinga de grootste Nederlandse schrijver van de twintigste eeuw was. In ieder geval schreef hij aardig wat zinnen die in het collectieve geheugen gegrift staan (of behoren te staan). Dat geldt ook voor de openingszin van zijn magnum opus: ‘Toen de wereld vijf eeuwen jonger was …’ Weinig historici hebben zo beeldend en melodieus geschreven als Huizinga.
nEr zijn mensen die niet van dit klassieke proza houden, maar zelfs zij kunnen niet ontkennen dat hij de belangrijkste Nederlandse historicus van zijn tijd was. Herfsttij werd in eigen land door veel vakgenoten bekritiseerd, terwijl het boek door het publiek werd omarmd en nog altijd een bron van inspiratie vormt voor veel buitenlandse historici.